၁။ ယိုင္လဲလုနီးပါး ငါေလွ်ာက္တဲ့လမ္း
အေကြ႔အေကာက္ေတြ မ်ားလြန္းေတာ့
ငါ့ရင္မွာ တကယ္ မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။
၂။ ေ၀းေနခ်ိန္ဘ၀မွာ မင္းနဲ႔ငါ ေပါင္းဖက္ဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ မရွိဘူး မေျပာႏိုင္ေတာ့
သိပ္ကို တန္ဖိုးၾကီးၾကီး ျဖစ္ရတယ္။
၃။ သူ႔စိတ္ေတြသာ ငါ့စကားၾကားရင္
ဖ်ားသြားမွာစိုးလို႔ မ်ားမ်ား မေျပာႏိုင္တာကို
ေအာက္ေမ့ျခင္း ကင္းျပီလို႔ ထင္မွာ စိုးရတယ္။
၄။ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ ဘ၀မွာ တကယ္ပိုင္ဆိုင္တာ ဆိုလို႔
ႏွလံုးသားတစ္ခုတည္းသာ သန္႔စင္ေနေတာ့
စိုးရြံ႕စိတ္နဲ႔ဘဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိမ္ငယ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။
၅။ အက္ေၾကာင္းထပ္တာကို သိလွ်က္နဲ႔ ဖံုးကြယ္ခ်င္တာ
ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ္ဆိုေတာ့
စိတ္ဆိုတာ အစိုးမရတဲ့ ခႏၶာရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ ျဖစ္ရတယ္။
၆။ အတိတ္ကို စြန္႔ဖို႔ အေၾကာင္းေပၚလာတိုင္း
တခ်က္ေလး ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ရံုနဲ႔ ကိုယ္ရွိေနတာ မင္းေတြ႔ရင္
ငိုေၾကြးျခင္းဆိုတာ နတၱိလို႔ ခံယူထားေစခ်င္တယ္။
၇။ ကုိယ့္ဘ၀ရဲ႕ တသက္တာ ျမတ္ႏိုးျခင္းကို
မွတ္ေက်ာက္တင္ဖုိ႔ မင္းႏွလံုးသားက လက္ခံခဲ့ရင္
ဘယ္ပံုသ႑ာန္နဲ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ၾကည္ႏူးၿခင္းကို... ေျပာမျပတတ္ေအာင္ကို
မ်က္စိစံုမွိတ္ျပီး ဂုဏ္ယူေနမိမယ္....
BlueHope
0 comments:
Post a Comment